روز مباهله

بسم اللّه الرحمن الرحیم 

مباهله در اصل از " بَهل " به ‌معنی رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی است، اما مباهله به‌ معنای لعنت کردن یکدیگر و نفرین کردن است. کیفیت مباهله به این گونه است که افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفتگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.

شرح مختصر واقعه مباهله

پیامبر اکرم، حضرت محمد(ص) برای گزاردن رسالت خویش و ابلاغ پیام الهی، به بسیاری از ممالک و کشورها نامه نوشت یا نماینده فرستاد تا ندای حق پرستی و یکتاپرستی را به گوش جهانیان برساند. هم چنین نامه ای به اسقف نجران، " ابوحارثه " نوشت و طی آن نامه ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت فرمود. (در روز 24 ذی الحجّه سال دهم هجری). مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر (ص) آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد.

وقتی هیئت نمایندگان نجران، وارستگی پیامبر (ص) را مشاهده کردند، از مباهله خودداری کردند. ایشان خواستند تا پیامبر (ص) اجازه دهد تحت حکومت اسلامی در آیین خود باقی بمانند و بر ادعای خود اصرار داشتند.

بنابراین پیامبر (ص)، در ابتدا سعی کرد با دلایل روشن و قاطع آنان را آگاه کند، اما چون استدلال موجب تنبّه آنان نشد و با لجاجت و ستیز آنان مواجه گشت، به امر الهی به مباهله پرداخت.

خداوند در آیه 61 سوره آل عمران می فرماید:

"هرگاه بعد از دانشی که به تو رسیده، کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو بیایید فرزندانمان و فرزندانتان و زنانمان و زنانتان، و 

ترم جدید و تلاوت کلام الله

من کنت مولاه فهذا علی مولاه

بهاری خرّم و بی نظیر رسیده

              عاشقا جشن عید غدیر رسیده

هر دم...می خونم چاهار قُل و تبارک

مولا...یا علی ولایتت مبارک

دشمن...شده خوار آخرش رسید حق به حقدار

وَصی و جانشین پیمبر                    شده انتخاب به امر داور

بگو بعدِ ذکر حق مکرّر                   صد و ده مرتبه هم یا حیدر

یا علی علی علی یا حیدر...

 

هر کی در شُبهه ی راه حق اسیره

                   بدونه صراطَ المستقیم ، غدیره

آره...با علی دلا میشه مصفّا

                 چاره...نداره دلم جز عشق مولا

                                 حبُّ و ... ولای حیدرا اللّهم الرزُقنا

حقّ یاء و سین ، الف ، لام و میم

             حقّ رحمانیتِت ، ای رحیم

دل ما رو کن تا روز ابد   به حریم عشق حیدر مُقیم

یا علی علی علی یا حیدر...

ذیحجّه دل عاشق میشه مهّیا

         برای یه سفر تا بهشتِ خدا

بی شک...گلِ هر دلی گرفته شبنم

خورده به دلا نسیمی از مُحّرم

         ذکرِ... عالم با شور و شین یا حسین یا حسین

ما که اهل کشور غدیریم

          بی محبّت شما می میریم

ای علی جان اومدیم که از تو

                              روزیِ محرّم و بگیریم...

یا علی علی علی یا حیدر

 

رهبر انقلاب در پی کشته و زخمی شدن هزاران نفر از حجاج :

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی درپی فاجعه مصیبت بار امروز در منا که در آن جمع کثیری از میهمانان الهی جان خود را از دست دادند با صدور پیامی ضمن ابراز همدردی با مصیبت دیدگان این حادثه اندوهبار و تسلیت به بازماندگان آنان تأکید کردند: دولت سعودی موظف است مسئولیت سنگین خود را در این حادثه تلخ پذیرفته و به لوازم و قاعده ی حق و انصاف عمل کند.

ایشان ضمن اعلام سه روز عزای عمومی در کشور افزودند: مدیریت غلط و اقدامات ناشایسته ای که عامل این فاجعه بوده است نیز نباید از نظر دور بماند.
متن پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به شرح زیر است.

عید قربان مبارک

هنوز هم شنیده می‏شود صدای ملایک، که مبهوت، چشم به زمین دوخته‏اند. 

یا رب! چه می‏شود ابراهیم را؟ این خنجر تیز، حنجره‏ی اسماعیل، نور دیدگانش را خواهد درید! اسماعیل، یگانه فرزند دلبندش!

و این بار ابراهیم عاشقی است که زنجیرهای تعلق را از پای روح بلندش، باز کرد و بذر تردید را از خاک دل برچید. صبورانه، از دل، رشته‏ی مهر پدری را گسست و دشنه‏ای تیز در دست، مهیای قربانی شد؛ بازگرداندن امانتی که روزگاری نه چندان دور، به وی عطا گردیده بود. 

آری. خلیل سر به فرمان حبیب، از جان شیرین ترش را، در طبق اخلاص، قربانی پیشگاه محبوب یکتایش می‏کند.

ولى شمشیر با حلق اسماعیل در نمى‏آمیزد و سرانجام، سربلندى انسان در بلندترین قله تاریخ دلدادگى‏اش اتفاق مى‏افتد.

آری."منی" مسلخ عشق است، سرزمین طاعت و بندگی و" قربان"، تجسم سر تسلیم به فرمان دوست نهادن، بی‏هیچ چون و چرا.

سلام بر عرفه

  الهی! تو را می‏خوانم به پاکی و خلوص بندگی در صحرای عرفات، به تکاپوی حاجیان؛ آن‏گاه که جان مشتاق را برای لقای تو روانه آسمان زلال عرفه می‏کنند.

الهی! تو نوری؛ آشکارتر از آنی که به مدد آثار خلقتت، شناخته شوی.چنان خود را به من بنما که بی‏واسطه و با شهود قلب، شیفته جمال نورانی تو شوم.

الهی! چگونه تو را دریابم و کدام باد موافق، این خس دورافتاده از آستانت را به کوی شناخت و دلدادگی به تو رهنمون می‏سازد؟

الهی! دلم برای آشنایی و آشتی با تو، بی‏تاب‏تر از همیشه است و تنها دارایی‏ام در پیشگاه تو، دعایی است که به آن وعده اجابت داده‏ای.