میلاد امام رضا (ع) مبارک

شاه ایران، سلطان خراسان سال 148 قمری در چنین روزی چشم به جهان گشود، فرزند امام موسی کاظم علیه السلام، نامش بسان جدّ بزرگوارش علی شد ولقبش رضا، چراکه راضی بود به رضای الهی. ولادت هشتمین اختر تابناک امامت، ولادت برکت و نور بود، ولادت هدایت بود و سعادت.

دُردانه مُلک ایران، 20 سال امامت و زعامت نمود و سرانجام با انگور زهرآلود مأمون، خلیفه عباسی در سال 203 قمری شهد شهادت نوشید. هجرت اجباری ایشان به ایران، هجرت آفتاب بود و نزول ستاره، ولی نعمت ایران به زور خلیفه وقتِ عباسی، ولیّ عهد گشت، ولیّ عهدی که شاهان به فدایش!

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله ایمان فرمودند:

در زمین خراسان، جگر گوشه من دفن خواهد شد، هیچ غمگینی او را زیارت نمی کند مگر اینکه خدا غم از دلش بزداید و هیچ زائر گنهکاری مگر این که خدای تعالی گناهانش را بیامرزد.

و چه دلچسب است زیارت ایشان چه از نزدیک و چه از دور، باگفتن:

السلام ای حضرت شمسُ الشموس ، مالک مُلکِ قضا ای شاه طوس

امام رضا پناه عالمان بود و سر پناه عارفان! در مناظرات علمی صبغه ی الهی داشت و از همه سبقت گرفته. رأفتش چونان عظیم است که شیعه و سنی، گبر و یهود نمی شناسد و همه را به درگه وسیع رحمتش داخل می کند:

"بیُمنه رُزق الوری" به وجود آن بزرگوار، موجودات روزی می خورند.

زیارت جامعه کبیره

حدیثی زیبا از امام رضا(ع) :

بهترین بندگان خدا

از امام رضا(علیه السلام) درباره بهترین بندگان سؤال شد.ایشان فرمودند: 

آنان که هر گاه نیکى کنند خوشحال شوند، 

و هرگاه بدى کنند آمرزش خواهند، 

و هر گاه عطا شوند شکر گزارند، 

و هر گاه بلا بینند صبر کنند، 

و هر گاه خشم کنند درگذرند.

گدای کوی رضا شو که این امام رئوف 

به سینه ی احدی دست رد نخواهد زد

التماس دعا

روز دختر مبارک

در مدینه چشم به دنیا گشود، در خانه ای که خانه یگانه مرد مهربان و معصوم شهر بود، در خانه مردی که امام زمان خویش بود و ادامه راه ولایت از خانه او نسل به نسل ره سپار روزگار می شد. پدرش «باب الحوائج» بود. پدرش، آفتاب روی زمین، برکت تمام روزگار و دلیل استواری آسمان و زمین بود. چشمان پدر و برادر را میلاد او چقدر روشن کرد، میلاد دختری که بر پیشانی اش سرنوشتی همچون سرنوشت عاشورایی زینب سلام الله علیها رقم خورده بود.

هنوز کودک بود که شهادت پدر را روزگار، همچون شوکرانی تلخ در کام او ریخت و از آن پس، با حمایت برادرش علی بن موسی الرضا علیه السلام تربیت یافت. خواهر و برادری که چون ماه و خورشید دل در گرو مهر بی پایان یکدیگر داشتند و رشته علاقه، آنها را به یکدیگر می پیوست. خواهر و برادری که هر دو همچون پدر معصوم خویش با تمام خلق روزگار مهربان و دل سوز بودند و دل هایشان گنجینه علم و اسرار الهی بود.

حضرت معصومه سلام الله علیها یگانه خواهر تنی امام رضا علیه السلام بود. علاقه میان آن دو آن قدر شدت داشت که آنان را به حضرت زینب سلام الله علیها و امام حسین علیه السلام تشبیه کرده اند. حضرت معصومه سلام الله علیها آن چنان به خواهری امام رضا علیه السلام افتخار می کرد که وقتی از ایشان نامش را می پرسیدند، می فرمود: "من معصومه، خواهر رضا هستم."

دهه کرامت یادآور لطیف‌ترین علائق و مهر و وفاهای کم‌نظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است. مهر و وفایی که خواهر مهربان و دلداده را به هجرت وادار نموده و غربت و بیماری و مرگ در فصل جوانی را برای او آسان کرده است. مهربانی که جز در مورد امام حسین و حضرت زینب (علیهما‌السلام) سابقه ندارد. دهه کرامت تداعی کننده عزم و قاطعیت و اراده آهنین زنان بزرگ و بانوان والامقام و گرانقدر جهان می‌باشد.

دهه کرامت، دهه اول ماه ذی‌العقده است که فاصله بین ولادت حضرت معصومه (س) و ولادت ثامن الائمه علی ابن موسی الرضا(ع) می باشد و مقارن است با جشن ها و آیین های شادباش در سراسر ایران به یمن قدوم موالید نورانی این ایام مبارک . 

سلام بر تو،

سلام بر تو ای خواهر ولایت و دختر امامت

سلام بر رخساره علویت که وارث تمام جمال فاطمی ست.

موج همراه آغاز ایام پراز برکت دهه کرامت و میلاد با سعادت حضرت معصومه(س) و امام رضا(ع) را به تمام مسلمانان جهان تبریک عرض می نماید.

التماس دعا

منبع موج همراه

شهادت امام صادق (ع) را تسلیت می گوییم