سلام بر تو ای نخست بانوی مؤمن

سلام بر تو اى مادر مؤمنان،

سلام بر تو اى همسر سرور فرستادگان،

سلام بر تو اى مادر فاطمه زهرا سرور بانوان دو جهان،

سلام بر تو اى نخست بانوى مؤمن،

سلام بر تو اى آن که دارائیش را در راه پیروزى اسلام و یارى سرور انبیا هزینه کرد و دشمنان را از او دور ساخت،

سلام بر تو اى آن که بر او جبرئیل درود فرستاد، و سلام خداى بزرگ را به او ابلاغ کرد، این فضل الهى گوارایت باد

و سلام و رحمت و برکاتش بر تو باد.

( زیارت حضرت خدیجه (س))

حضرت خدیجه(س) یکی از چهار زن کامله آفرینش بود که دوازده ستاره درخشان امامت از وجود او ریشه گرفته اند.

همسری رسول خدا (ص)، لیاقتی می خواست که ذات مقدس الهی، این شایستگی را در وجود حضرت خدیجه(س) آفرید.

او زنی بود از جنس آسمان که با عروج روحانی اش به ملکوت، دیگر کسی رسول خدا را شادمان ندید.

در تعریف خدیجه(س) همان بس که فاطمه از دامان او برخاست و محمد با تکیه بر حمایت های او بر قلّه رسالت نشست.

عظمت مقام خدیجه(س) از سربلندی او در امتحانی بود که با تمام تنهایی، لحظه ای در حقانیت رسول خدا (ص) شک نکرد که به راستی اگر نبود دست یاری گر خدیجه (س)، شعله دین اسلام در شعب ابی طالب خاموش می شد. 

حضرت خدیجه(س) انسانی روشن بین و دور اندیش بود. بانویی بود که دارایی اش موجب والایی اش و ثروتش ابزار همّت و کرامتش بود. باگذشت، علاقه مند به معنویات، وزین و با وقار، معتقد به حق و حقیقت و متمایل به اخبار آسمانی بود. همین شرافت برای او بس که همسر رسول خدا (ص) بود و گسترش اسلام به کمک مال و ثروت او تحقق یافت. او از لحاظ نسب از همه زنان پیغمبر (ص) به پیغمبر نزدیک تر است.

حضرت خدیجه در ماه رمضان سال دهم بعثت و اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب علیه السلام درگذشت.

رحمت خدا بر خدیجه علیها السلام باد که شاخه‏های بی‏پناه رسالت، بر ریشه‏های مقتدرش پیوند خورده بودند.